72. A kto ty jesteś? (2)

No właśnie! Rehabilitanta czy rehabilitantkę? W sumie, z punktu widzenia postępów w zginaniu kolana, nie ma to większego znaczenia. Z punktu widzenia dobrego-sobie-bycia osoby rehabilitowanej, ma. I nie do końca o płeć ‘kolanozginacza’ tu idzie. Chodzi o świadomość płci zginającego przez osobę poddaną zginaniu postrzeganą. A właściwie- niepostrzeganą. (Ufff, ale namotałam!!!! Jeżeli w tym momencie postanowicie przejść na bloga bardziej klarownie prowadzonego, zrozumiem i nie będę miała Wam tego za złe.)

Ciąg dalszy- dla wytrwałych czytelników, na motanie odpornych, zdeterminowanych myśl autorki przeniknąć i odpowiedzieć na odwieczne pytanie „Co pisząca chciała powiedzieć, jak nabazgrała…”.


RETROSPEKCJA
MIEJSCE AKCJI: szpitalny korytarz, potem szpitalny oddział rehabilitacyjny

DRAMATIS PERSONAE:
Dziewczę wcześniej operacyjnie naprawione (czyli ja)
Zręczny chirurg [czyli Pan prof. doc. dr (wielokrotnie) hab.]
Osoba posiadająca rozległą wiedzę z dziedziny rehabilitacji
Koryfeje (czyli wszelkiej maści połamańce kręcące się w tle)

Zręczny chirurg prowadzi (a właściwie ciągnie) Dziewczę wcześniej operacyjnie naprawione szpitalnym korytarzem. Dochodzą do drzwi opatrzonych dobrze widocznymi napisami: „Fizykoterapia” na prawym skrzydle; „Kinezyterapia” na lewym. Wchodzą przez nie do przestronnego korytarza, po którym kręci się kilka osób, większość utykając. Na spotkanie w/w parze wychodzi Osoba posiadająca rozległą wiedzę z dziedziny rehabilitacji.

OSOBA POSIADAJĄCA ROZLEGŁĄ WIEDZĘ Z DZIEDZINY REHABILITACJI

(skupiając wzrok na Zręcznym Chirurgu, jednocześnie ignorując Dziewczę wcześniej operacyjnie naprawione)

Witam, Profesorze.
(zauważa Dziewczę wcześniej operacyjnie naprawione)

A tej co?

ZRĘCZNY CHIRURG
(gestem głowy odpowiada na pozdrowienie, podaje Osobie posiadającej rozległą wiedzę
z dziedziny rehabilitacji plik dokumentacji medycznej; rymuje niedbale)

Kolano.

OSOBA POSIADAJĄCA ROZLEGŁĄ WIEDZĘ Z DZIEDZINY REHABILITACJI

(w skupieniu przegląda otrzymane papiery)

ZRĘCZNY CHIRURG

(obserwuje jak Osoba posiadająca rozległą wiedzę z dziedziny rehabilitacji w skupieniu przegląda otrzymane papiery)

Zarówno Zręczny Chirurg, jak i Osoba posiadająca rozległą wiedzę z dziedziny rehabilitacji zupełnie ignorują Dziewczę wcześniej operacyjnie naprawione.

KONIEC RETROSPEKCJI
Wielki błąd! Gdyby Zręczny chirurg i Osoba posiadająca rozległą wiedzę z dziedziny rehabilitacji zaszczycili spojrzeniem owo Dziewczę, już nigdy nie musieliby zgadywać jak wygląda ktoś śmiertelnie przestraszony. Strach Dziewczęcia nie brał się li tylko z faktu, że kolano jej się zginać nie chciało. Ważną, jeśli nie najważniejszą, przyczyną jej przerażenia była nieumiejętność określenia płci Osoby posiadającej rozległą wiedzę z dziedziny rehabilitacji połączona z natrętną świadomością, że to właśnie od tej Osoby zależy w przyszłości sprężystość kroku Dziewczęcia. Pomoc nie nadchodziła znikąd- ani wygląd, ani tembr głosu nie pozwalały dojść do kojącego nerwy wniosku: ”To on” lub „To ona”.

Kto sam tego nie doświadczył, nie zrozumie jak pierwotny niepokój podobna niewiedza budzi. Niewiedzący czuje się wykluczony ze świata zdrowego rozsądku, intuicji, a nawet postrzegania zmysłowego. Gdy to człowiekowi odebrać, niewiele zostaje jako podstawa do zbudowania sobie poczucia ‘tu i teraz’. A stąd tylko maleńki kroczek do intelektualno-emocjonalnego chaosu. W głębi wszystkiego jesteśmy zwierzętami, gdy odebrać nam to, co powinno być oczywiste reagujemy pierwotnym strachem. I chęcią intelektualnej ucieczki do tego, co znane i udomowione. Tu kończy się cywilizacja, a do głosu dochodzi czysty instynkt przetrwania, który podpowiada: „Uciekaj, uciekaj daleko!”
(I najlepiej szybko, ale w mojej ówczesnej sytuacji ani jedno, ani drugie nie było wykonalne.)

Takie refleksje i wspomnienia nachodzą mnie na widok przedstawicieli tzw. ‘trzeciej płci’, którzy plączą się gdzieś po (szerszym lub węższym) marginesie polskiej kultury masowej. Swoim wyglądem próbują zatrzeć granice między płciami. Czego im brakuje? Od czego uciekają? Ku czemu biegną? Nie wiem, nie wnikam, zarobiona jestem. Nie krytykuję ich również i nie osądzam. Ale trochę się ich boję.